Ik werk nu 4 jaar in de gehandicaptenzorg en kom dus regelmatig mensen tegen met een lichamelijke beperking. Voordat ik ervaring opdeed binnen de gehandicaptenzorg dacht ik bij mensen met een lichamelijke beperking vooral aan mensen die helemaal niets meer konden en dus afhankelijk zijn van andere of mensen die door een ongeluk een lichamelijke beperking hadden en ik vond ze echt zielig. Maar eigenlijk door de ervaringen die ik heb opgedaan is mijn beeld veranderd, positief! Een lichamelijke beperking kan heel veel zijn, denk ook aan stotteren, epilepsie of brandwonden. En het beeld wat ik eerst had dat deze mensen altijd afhankelijk zijn van anderen en niet meer zelf konden, dat beeld heb ik nu totaal niet meer. Ook deze mensen hebben veel mogelijkheden en kunnen heel veel zelf.
Ik heb een interview afgenomen bij een jonge man met een
lichamelijke beperking. Hierin kwam erg naar voren dat hij zich niet voelt
zoals anderen doordat hij toch vaak worden bekeken. Deze jongeman kon
bijvoorbeeld niet op een tweewieler fietsen, wel op een driewieler maar doet
dit nooit aangezien hij dan raar word aangekeken door de mensen die hij dan
tegen komt. Dus pakt hij de bus maar dit moet hij betalen.
Mede door dit interview en de ervaringen die ik heb
opgedaan heb ik een heel ander beeld van deze doelgroep gekregen. Mensen met
een lichamelijke beperking willen net zo behandeld worden als mensen zonder een
beperking. Ook kunnen ze heel veel zelf doen door bijvoorbeeld gebruik te maken
van de hulpmiddelen die beschikbaar zijn voor een lichamelijke beperkingen. Wel
ligt het natuurlijk aan wat voor een lichamelijke beperking een persoon heeft
en hoe ernstig deze is.
Het werken met deze doelgroep is hartstikke leuk! Mensen
zijn vriendelijk en waarderen je hulp enorm als ze deze nodig hebben. Hebben ze
geen hulp nodig of willen ze geen hulp dan moet je dit ook accepteren. Ik ben
van mening dat je kennis moet maken met de doelgroep voordat je een oordeel
uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten